नमस्कार मित्रांनो,

मित्रांनो, देवपूजेचा एक अतिशय महत्त्वाचा भाग म्हणजे फुले अर्पण करणे. फुले अर्पण केल्याने देवी-देवता प्रसन्न होतात आणि देवांच्या पूजेचा पूर्ण लाभ मिळतो.

पण फुलांना खायला घालताना काही गोष्टी लक्षात ठेवल्या पाहिजेत, नाहीतर अनेक दोष आपल्यावर येऊ शकतात आणि मग आपल्या आयुष्यात अनेक संकटे आणि समस्या निर्माण होतात.

अनेकांचा यावर विश्वास बसणार नाही, पण देव-देवतांना फुले अर्पण करण्याबाबत हिंदू धर्मशास्त्र काय सांगते ते जाणून घेऊया.
देवदेवतांना फुले वाहावीत, पण कळ्या चुकूनही वाहू नयेत.

यासोबतच गळून पडलेली किंवा खराब झालेली फुले देवदेवतांना अर्पण करू नयेत. याशिवाय, वाळलेली आणि आधीच दुर्गंधीयुक्त, संक्रमित फुले देखील अशुद्ध मानली जातात.

याशिवाय कोणाच्या घरातून चोरलेली किंवा शिळी, अंगाला स्पर्श झालेली, घामाने वाहून आलेली किंवा कोणाला न विचारता आणलेली फुले देवदेवतांना अर्पण करू नयेत, कारण अशी फुले अपवित्र असतात.

झाड खाजवल्याने त्यावर पाने, फुले दिसली तर ती देवी-देवतांनाही मान्य नाहीत. तसेच कोणत्याही अपवित्र ठिकाणी उगवलेली फुलेही देवदेवतांना अर्पण करू नयेत.

तसेच फुले नेहमी उजव्या हाताने तोडावीत आणि देवी-देवतांना अर्पण करताना उजव्या हाताचा वापर करावा.

कारण डाव्या हाताने आणलेली फुले देवाला प्रसन्न करत नाहीत.

फुलांना कपाशीच्या पानांनी किंवा एरंडाच्या पानांनी कधीही झाकून ठेवू नये, कारण ते निषिद्ध मानले जातात. याशिवाय विशिष्ट देवी-देवतांसाठी विशिष्ट फुले वर्ज्य आहेत, ती चुकूनही वाजू नयेत.

असे म्हणतात की भगवान श्री हरी विष्णूंना तुळशीची पाने आणि कमळ खूप आवडतात. परंतु मंदारची पाने म्हणजे रुई, धोत्रा, गोकर्ण कोरंती, शिरीष, पुडा आणि बेला यांना भगवान श्रीहरी श्री विष्णू समजू नये.

भगवान शिव-शंकर महादेवांना कापूस, कण्हेर, बेलपत्र आघाडा, शमी, बकुळा आणि कमळांसह सुगंधी पांढरी फुले आणि कमळ खूप आवडतात.

पण काही फुले शिवशंभूला उपयोगी पडत नाहीत. यापैकी पळसाचे फूल, कुंड, मालती, बाण, तुळस, माका, शिरसांगी, जुई, तांबडी कण्हेर, लाल जास्वंद किंवा गुलाब, केवडा, दौणा, कुडा ही फुले शिवशंभूला अर्पण करू नयेत.

माघ महिन्यातच शिवशंकरांना अर्पण केलेली फुले आहेत.

जर तुम्ही कोणत्याही देवीची पूजा करत असाल तर त्या देवतेची पूजा करताना तिला सोन्याचा चापा, कमळ किंवा लाल फूल अर्पण करावे, यामुळेही देवता प्रसन्न होऊ शकते. कोणत्याही तीर्थस्थळी गेलात तर देवीचे मंदिर आहे, देवालय आहे.

देवीचे पोट भरावे. हा देवी उपासनेचा अविभाज्य भाग आहे. याशिवाय दौणा, नगर, मंदार, लाल फूल, रक्तचंदन ही सूर्याला अतिशय प्रिय आहेत. याशिवाय मंदारही गणपती बाप्पाला प्रिय आहे.

तसेच ही लिंक देखील प्रिय आहे. शमीपत्र, जास्वंद, सिंदूर, रक्तखंड, या गोष्टी प्रिय आहेत. गणपतीला तुळशीपत्र, तुळशीची पाने अर्पण करू शकता. तथापि, गणेश चतुर्थी वगळता वर्षातील इतर कोणत्याही दिवशी गणपतीला तुळशीची पाने अर्पण करू नयेत, कारण ते निषिद्ध मानले जाते.

जेव्हा आपण देवाला फुले अर्पण करतो तेव्हा ती फुले आपल्या फांद्या देवाकडेच राहावीत अशी आपली इच्छा असते. फुलांची देठं देवाजवळ असावीत आणि बेलाची पाने गळून पडत असताना, बेलाची पाने दुमडून दूर्वा वाहावीत आणि दुर्वाच्या फांद्या जवळ ठेवून दुर्वा विधी करावा.

एक पृष्ठ प्ले करा किंवा प्रथम 100 पर्यंत मोजा आणि नंतर तुम्ही लगेच 100 प्ले करू शकता. याशिवाय कोणत्याही देवतेला फुले अर्पण करताना त्या देवतेचे नाव घेऊन नमः म्हणण्याची प्रथा आहे.

उदाहरणार्थ, जर तुम्ही भगवान श्रीहरी विष्णूला काही अर्पण करत असाल तर तुम्ही नमो शिव शंकर अर्पण करताना ओम नमः शिवाय म्हणू शकता.

ज्यांना फिकसची पाने असतात ते पाच दिवस शेळ्या बनत नाहीत. तुम्ही त्यांचा रिसायकल करू शकता. पण ही सारंगीची पाने कधीही पाण्यात टाकू नयेत आणि वाळवावीत. ही पाने फाटलेली, धुळीने माखलेली, कोळ्याचे जाळे, कीटक इत्यादींनी झाकलेली नसावीत.

आता ही पाने किंवा फुले ओवाळताना आपण ही पाने नेहमी उजव्या हाताने ओवाळली पाहिजेत, परंतु ही पाने उजव्या हाताच्या मधल्या आणि अनामिका आणि तीन बोटे आणि अंगठ्यामध्ये धरली पाहिजेत.

निरगुडी, आवळी, जांबाची पानेही भगवान शिव शंभू शिवाला अतिशय प्रिय आहेत. शिवाय, कमळाची फुले एका दिवसात कोमेजून जातात आणि त्यामुळे त्यांचा पुन्हा वापर करता येत नाही.

पळसाचे फूलही एका दिवसात शिळे होते. बेलाचे फूल ५ दिवस टिकते. आपण 10 दिवस तुळशीची पाने वापरू शकतो. कारण त्या 10 दिवसात ते शिळे किंवा अपवित्र होत नाही.

मित्रांनो, फुलांबद्दलची ही माहिती तुम्हाला कशी वाटली, कृपया कमेंटमध्ये सांगा…

अशाच प्रकारची चांगली माहिती वाचण्यासाठी आमचे पेज मराठी अड्डा याला आताच लाईक करा.